Nowa Klasa S Mercedes-Benz - Aerodynamika

Przy wartości cw równej 0,22 i wyższej, Klasa S jest jednym z najbardziej aerodynamicznych pojazdów ze wszystkich, szczególnie w segmencie luksusowych sedanów. Środki aerodynamiczne zastosowane w nadwoziu, podwoziu i częściach dodatkowych umożliwiają mu dobre działanie w tunelu aerodynamicznym i podczas rzeczywistego ruchu ulicznego. Na wczesnym etapie rozwoju przeprowadzono obszerne symulacje przepływu na wysokowydajnych klastrach komputerowych. Dużo dopracowano również w zakresie aeroakustyki. Już poprzednia generacja Klasy S oferowała bardzo wysoki poziom komfortu akustycznego we wnętrzu. Nowy model jest jeszcze cichszy. Chociaż powierzchnia czołowa (A) nowej Klasy S wzrosła nieco do 2,5 m², możliwe było ponowne zmniejszenie oporu powietrza w porównaniu z poprzednikiem. Iloczyn cw i A wynosi 0,56 m², czyli o 200 cm² mniej niż poprzednik po modernizacji modelu. Jednym z głównych punktów prac aerodynamicznych był przepływ powietrza wewnątrz i wokół przedniego zderzaka. Przestrzeń między przednim nadkolem a zderzakiem służy jako kolektor powietrza. W wybrzuszeniach w zewnętrznej części zderzaka znajdują się szczeliny w ścianach bocznych. Prowadzą one powietrze tłoczące do tej przestrzeni i zapobiegają odłączaniu się powietrza przed przednimi kołami. Jednocześnie część gorącego powietrza wylotowego z komory silnika kierowana jest do kolektora powietrza. Sprzyja temu lepsze uszczelnienie komory silnika względem nadkoli. Korpusy startowe przed przednimi kołami mają duży otwór wylotowy powietrza z trójwymiarowym spojlerem ssącym z przodu