Podgląd projektu Morgan Super 3

Wraz z Super 3, Morgan wprowadza nową filozofię projektowania. W porównaniu z poprzednim 3 Wheelerem, który został stworzony w stylu trójkołowców z dwoma silnikami V z lat dwudziestych XX wieku, projektanci i inżynierowie Super 3 czerpali inspiracje od połowy do końca wieku. Epoka odrzutowców była epoką, w której istniał logiczny związek między funkcją a formą, gdyż poszerzały się horyzonty wyobraźni. Wymagania aerodynamiczne i mechaniczne w dużym stopniu wpłynęły na formę i proporcje Super 3. Jest to najbardziej widoczne w konstrukcjach z odlewanego aluminium, które tworzą przód pojazdu, wzmacniają silnik i kontrolują pakiety narożne, jednocześnie kierując powietrze na zamontowane z boku pakiety chłodzące. Dwie prostokątne „płyty dyfuzora” – zwane „bocznymi” – inteligentnie zarządzają wymaganiami dotyczącymi chłodzenia, jednocześnie prezentując platformę na sakwy, półki bagażowe i ozdoby. Super 3 to pierwszy czysty projekt Morgana od czasu premiery Aero 8 w 2000 roku i największe wizualne odejście firmy od 1962 Plus 4 Plus. Super 3 kwestionuje typowe postrzeganie projektu Morgana, ale pozostaje wierny podstawowym zasadom i dziedzictwu firmy. Dokładne umiejscowienie silnika – teraz pochodzącego z samochodu i zamontowanego w samochodzie – w Super 3 ma kluczowe znaczenie. Wybrany po części ze względu na swoją kompaktowość, rzędowy trzycylindrowy blok znajduje się dokładnie za przednią osią, zapewniając optymalny rozkład masy i pożądane proporcje. Ta ostatnia zasada jest kluczową zasadą dla projektantów Morgana, dla których ważne jest, aby karoseria samochodu była wizualnie ciągnięta za przednie koła, a nie siadała na nich. Super 3 ma skomplikowany mechanicznie przód i ma liniową geometrię, która jest celowo skontrastowana z ciągnącą się aerodynamiczną kabiną pasażerską