Voorgesteld wordt:
In zijn late professionele jaren reist Albert Einstein naar een lezing die hij moet geven en stapt in een taxi, hij is er niet blij mee. Hij heeft zoveel lezingen gegeven in zijn leven, het maakt hem echt kwaad. Nu moet hij weer hetzelfde zeggen. Met de relativiteitstheorie en dat maakt hem gek en hij praat tegen de taxichauffeur omdat hij tegen hem praat. Hij zegt: "Neem me niet kwalijk, ik herkende je Meneer Einstein. Je lijkt een beetje depressief." Einstein zegt: “Ja. Het werkt op mijn zenuwen. Ik zou het niet doen." En de taxichauffeur zegt: "Ik zal je een suggestie doen, ik bedoel, je ziet er niet erg verschillend uit. Misschien moet ik de lezing geven in plaats van jou. Ik ben een hobbyfysicus die ik ken. Ik heb waanzinnig veel lezingen van je gehoord. Ik geloof dat ik het kan." Einstein zegt: „Perfect. Ik wilde niet hakken vandaag. Super." En zit in het publiek bij deze lezing en luistert ernaar. En echt, de taxichauffeur wordt door iedereen herkend als Einstein, om zo te zeggen, en geeft een geweldige lezing. En op een gegeven moment komt er een moment waarop een van Einsteins slimste collega's, die voor hem in het publiek zit, een heel moeilijke vraag stelt. En Einstein is helemaal anders en hij denkt: ben je dom. Ik ben benieuwd of de taxichauffeur, alstublieft, wat hij nu aan het doen is. Is erg nerveus en de taxichauffeur staat daar en zegt: "Heel erg bedankt voor deze zeer professionele vraag. Dit is echter zo eenvoudig dat zelfs mijn taxichauffeur het kan beantwoorden. Hij zit achter je in het publiek
Leave a Reply